DOOR PATRICK DE RYNCK

‘Inclusie, participatie, diversiteit… Het zijn veelgebruikte modewoorden in de museumsector. Je mag als museummedewerker niet veronderstellen dat je weet wat je bezoekers willen. Bij mij is een zinnetje van een museumdirecteur blijven hangen die ooit een presentatie begon met: “We are not the visitors.” Dat is de nagel op de kop. En dus moet je heel veel praten met diverse groepen en mensen, en peilen naar hun behoeften. Dat hebben we ook gedaan. Want een open huis willen zijn voor iedereen, dan heb je het over heel uiteenlopende facetten: van het gastvriendelijke onthaal en het vinden van je weg in het museum tot de zaalteksten, de audiogids, de afwisseling in verdieping en verruiming die je brengt, de samenstelling van je personeel… Het gevaar is dat je overambitieus wordt en te grootse projecten gaat opzetten. Je moet openheid als houding inbedden in je hele organisatie en in alles wat je doet. Laat het groeien, stap voor stap. Eigenlijk ben je er nooit genoeg mee bezig. Gelukkig was er in ons museum altijd al aandacht voor en hebben we nieuwe creatieve mensen kunnen aantrekken die gevoelig zijn voor het thema “open huis”.’

Wat mogen we verwachten als op 24 september het nieuwe KMSKA opengaat?

‘We willen als KMSKA laten voelen dat iedereen welkom is en vooral ook als boodschap meegeven dat er veel waardevolle manieren zijn om naar kunst te kijken. Er is niet één “juiste” manier. Iedereen kan er het hare of het zijne bij voelen en over vinden, dat is oké. Daar is de collectie rijk genoeg voor. Je kunt tools aanreiken om dat doel te bereiken en dat zullen we ook doen. We hebben daarbij het geluk dat er bij ons flink wat bruggen zijn tussen de collectieonderzoekers en publiekswerking.’

Zullen de bezoekers van het ‘oude’ KMSKA zich nog thuis voelen in de nieuwe aanpak?

‘O ja, zeker. Kijk, we zijn er in onze collectiepresentatie enorm op vooruitgegaan qua aankleding en scenografie. Er is ook multimedia en er zijn belevingsruimtes. Maar tegelijk is er veel afwisseling tussen de zalen, juist om aan de beleving van iedereen tegemoet te komen, ook van wie het oude museum kende. Je probeert evenwichten te bewaren: je bent er voor de liefhebber, voor jonge mensen en gezinnen, voor scholen, nieuwe museumbezoekers… Natuurlijk zal het niet meer het KMSKA van vroeger zijn. We willen een museum van vandaag zijn.’

Wanneer zal ik pakweg eind 2022 spreken met een gelukkig Teamhoofd Publiekwerking?

‘Als mensen tevreden buiten gaan en een mooie, warme ervaring mee naar huis nemen. En als er opbouwende opmerkingen komen over wat we uitproberen. We willen blijven bijleren en zaken herbekijken. We stellen ons bewust kwetsbaar op.’ ‘Ach, we kijken er zo naar uit om mensen weer “in het echt” te ontvangen. Dan pas weet je of het werkt. Dat is het mooie. Het museum is lang van de architect en de aannemer geweest, dan beetje bij beetje weer van ons en straks is het van de bezoekers. Zij gaan het werk afmaken.’