Omgekeerde soundtrack 

Voor de museumfans die jullie nog niet kennen: hoe omschrijven jullie jezelf en jullie muziek?

Dries: “Dat is een vraag die vaak terugkomt en altijd moeilijk blijft."

Menno: “Het is een samenkomst van verschillende werelden. Het zoeken naar een gemeenschappelijke deler in de vele en diverse interesses. Zonder dat dat echt gedefinieerd moet worden. We laten het gewoon gebeuren. Het is een mengelmoes van verschillende sferen. Instrumentele muziek die niet tot één genre behoort, met respect voor alle genres.”

STUFF. was eerder al te gast op de museumwerf voor de reeks Lefto in transit. Jullie hebben dus al ervaring met muziek en architecturale ruimtes. 

Dries: “Het museum was toen echt nog in een staat van ruwbouw. Dat maakte de ruimte heel bijzonder. Het is sowieso interessant om je muziek eens in een totaal andere akoestische ruimte te horen. Dat is nu ook het geval met deze opnames. Een prachtige, lange museumzaal met houten vloeren…Dat klinkt fantastisch!"

Wat namen jullie mee naar deze opnames uit jullie vorige ervaring?

Dries: “Vooral het bewustzijn dat het heel anders gaat klinken. Zeker deze muziek met drums, dat is niet altijd even simpel. We willen ons vooral laten verrassen. Hoe klinkt de ruimte? Hoe ziet de ruimte eruit? We hadden het werk van Vandenbranden nog niet in het echt gezien, dus dat was eigenlijk ook een verrassing voor ons.”

Wat is de link tussen de muziek en het werk? 

Dries: “Het is niet te beeldend en niet te abstract. Het is een werk waarbij je kunt wegdromen, maar dat je niet te hard in een bepaalde richting stuurt."

Menno: “We proberen een beeld te zoeken bij de muziek waarvan we het gevoel hebben dat het bij de plaat past.”

Hoe bouw je een soundtrack op rond een kunstwerk?

Dries: “Ik denk dat het eerder andersom is. De muziek was al heel concreet en zo goed als klaar. Pas dan zijn we op zoek gegaan naar beelden die erbij passen. Dit werk heeft nog steeds iets heel modern. Het ambachtelijke aspect en het moderne karakter van het werk passen bij de muziek. Het feit dat we er allemaal andere dingen in zien, vinden we erg interessant.” 

Vonden jullie het een uitdaging om hier te spelen? 

Dries: “Een uitdaging niet echt, omdat we het al eens gedaan hebben. Ik denk eerder een luxe en een eer om in het museum te kunnen spelen. We vinden het fantastisch dat we als Artists in Residence verbonden zijn aan het museum. Gewoon al door de ruimtes wandelen, voelt als een eer. We laten ons graag verrassen door hoe het klinkt en voelt in de ruimte. We zijn ondertussen ook heel extreme dingen gewoon. We hebben in de vuilste kelders en op de grootste podia gespeeld. Het is super dat dat hier nu ook kan.”