Bernard Dewulf †
Bernard Dewulf stierf in december 2021. Zijn pen liet een blijvende indruk achter op het museum.
Bernard Dewulf stierf in december 2021. Zijn pen liet een blijvende indruk achter op het museum.
“Een geliefd schrijver, de Nederlander K. Schippers, stelde ooit: 'Je moet over kunst kunnen schrijven als over een kopje koffie.' Daar geloof ik in. Net als in het omgekeerde: over een kopje koffie schrijven alsof het kunst is. Anders gezegd: kunst is voor mij even dagelijks als taal. En taal is dagelijks tegelijk weer een wonder. Die twee verenigen: daar werk ik aan.”
“In deze context is dat vermoedelijk mijn boek Toewijdingen (2014, 560 p.), waarin de meeste van mijn beschouwingen, reis- en andere verhalen over kunst en leven gebundeld zijn. Ik denk ook aan enkele toneelteksten, zoals Een lolita (2012) en Carrousel (2017).”
“Als ik er maar één kan kiezen, is het Naakt, een schilderij uit 1885 van George Breitner. Het is mijn meest geliefde werk in het museum. We zien een liggende naakte vrouw, haar lichaam is fel verlicht, toch lijkt het eromheen donker te zijn. Avond of zelfs nacht. Haast is het of dat lichaam zelf licht uitstraalt. Onder meer dat laatste maakt het zo wonderlijk.”
“'s Nachts zing ik liedjes. Tegen de angst. Uiteraard in mijn hoofd. Van 'Klein, klein kleutertje' over kerkliederen tot 'Dancing in the Dark' van Bruce Springsteen.”
“Jacques Brel. We spreken af ergens op een Brussels terras en doen alsof we aloude vrienden zijn – wat we ook zijn, maar dat weet hij niet, aangezien ik om de zoveel tijd naar hem luister omdat ik hem, als zielsverwant, nodig heb om de dagen door te komen en hij uiteraard niet naar mij luistert.”