• Dichter, columnist, essayist en toneelschrijver
• Stadsdichter van Antwerpen in 2012 en 2013
• Werkte jarenlang voor NTGent

De dichter, columnist, essayist en toneelschrijver Bernard Dewulf (1960–2021) was een begenadigd observator die het leven in heldere taal vatte en naar absolute precisie streefde. Centraal in zijn werk staan verwondering en schoonheid, over het leven, maar zeker ook over beeldende kunst. Zijn eigenzinnige blik was onderzoekend en analytisch maar ook begripvol, weemoedig en vol verbazing. Zijn omvangrijke werk geeft een beeld van wat schoonheid in een mensenleven vermag.

Bernard Dewulf:

“Een geliefd schrijver, de Nederlander K. Schippers, stelde ooit: 'Je moet over kunst kunnen schrijven als over een kopje koffie.' Daar geloof ik in. Net als in het omgekeerde: over een kopje koffie schrijven alsof het kunst is. Anders gezegd: kunst is voor mij even dagelijks als taal. En taal is dagelijks tegelijk weer een wonder. Die twee verenigen: daar werk ik aan.”

Alle genres die Bernard Dewulf beoefende, zijn gedichten, beschouwingen en toneelwerk, werden bekroond. Voor zijn novelle Kleine dagen werd hem de Libris Literatuur Prijs 2010 toegekend. In 2012 en 2013 was hij stadsdichter van Antwerpen. Tot aan zijn plotse dood in december 2021 was Bernard Dewulf ook writer in residence van het KMSKA.

De Volkskrant: “Net als Roland Barthes kan Dewulf de meest wonderlijke dingen schrijven over de minst wonderlijke, waardoor die toch wonderlijk worden.”

In zijn concrete en tegelijkertijd vloeiende taal beschreef Bernard vaak het licht om de dingen. Dat was zo in de bijdragen die hij schreef voor het KMSKA tijdschrift Zaal Z, maar ook in de verzen bestemd voor de thematische collectiepresentatie op zaal. Die verzen zijn sinds december 2023, in een installatie van Nick Matan en Angelo Tijssens, tastbaar geïntegreerd in de museumzalen, als "Licht dat naar ons tast". Een versregel van Bernard en eveneens de titel van de installatie. 

In zijn vaste rubriek 'Ongezien' binnen ZAAL Z, wierp hij zijn beschouwende blik op de KMSKA-collectie. Steeds opnieuw verraste hij ons door de aandacht te vestigen op ogenschijnlijk onopvallende, maar essentiële details. Op dezelfde wijze componeerde hij verzen in reactie op zaalthema's in het museum. De korte uitspraken beogen de bezoeker te prikkelen tot nadenken, glimlachen of verwonderen.